یازدهم: دستکاری تهران و چیز های دیگر

 

نویسندگان:

علی ملک محمدی‌ (‌دانشجوی اقتصاد و علوم سیاسی دانشگاه تهران)

محمد جواد احمدی زاده (‌دانشجوی مهندسی معماری و زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران)

 

شهر آنقدرها هم مرده نیست[0]، زندگی می ­کند. این حرف شاید زمانی استعاره ای مبهم یا حرفی تمسخر آمیز به نظر می­ رسید، اما در حقیقت موجودات زنده چیزی نیستند مگر الگوریتم های رفتاری میان ارگان های همکار و شهر هم چیزی به جز این ­ها نیست. انسان­ ها ارگان­ های این موجود غول آسا را تشکیل می­ دهند و تعامل بین آن ها الگوریتم رفتاری شهر را تعریف می­کند[1]. اما آیا همان­گونه که اصلاحِ ژنتیکی[2] دیگر موجوداتِ زنده تحقق پذیر است می­توانیم در راستای دستکاری حیات این موجودات نیز گامی برداریم؟

هشتم: سردبیر روسپید!

گفتم بنویسم و روزگاری را تمام کنم که چه گذشت بر آمده و نامده از همه چیز و قصدی نداشتم ولی آنی که نامش سرمقاله بود که خواندم چنان به امعا و احشای من فشار آورد که هرچه بود و نبود دارد به صفحه ی کاغذ می ریزد و خواننده که شخمش بزند مگر دریابد که چه می گویم.